“Vrijheid in keuzes, dat is wat ik het meest wens”
Wanneer Alix Garin praat over haar werk, doet ze dat zonder omwegen. Haar nieuwste graphic novel, Ondoordringbaar, is een persoonlijk en confronterend verhaal over een onderwerp dat zelden openlijk besproken wordt. Voor Garin is het doorbreken van taboes geen bijzaak, maar de kern van haar werk.
Garin heeft dan ook een talent voor het vertellen van intieme, confronterende verhalen. In haar eerste graphic novel, Vergeet-mij-niet, liet ze al zien hoe persoonlijke ervaringen en fictie in elkaar kunnen vloeien. Het verhaal over een jonge vrouw die haar dementerende grootmoeder meeneemt op een roadtrip raakt thema’s als familie, verlies en vergankelijkheid. In haar nieuwste werk, Ondoordringbaar, duikt ze opnieuw in een diep persoonlijk onderwerp: haar ervaring met vaginisme.
De kracht van het vertellen
“Het is een autobiografisch verhaal dat begint op het moment dat ik de eerste symptomen van vaginisme kreeg – een aandoening die ik destijds niet kon benoemen. In de maanden en jaren die volgden, een strijd om te herstellen, beloofde ik mezelf dat ik dit verhaal op een dag zou vertellen. Om wraak te nemen op de eenzaamheid en schaamte die ik voelde.”
Voor Garin gaat het niet enkel om haar eigen ervaringen, maar ook om het grotere maatschappelijke plaatje. “Tijdens het schrijven werd ik gedreven door het belang van het doorbreken van taboes rond seksualiteit binnen relaties: ik wilde dit zonder concessies doen, tot in de diepste lagen van mijn bewustzijn gaan om de draden te ontrafelen die mijn beslissingen en mijn pad hadden gevormd, om de samenleving als geheel in vraag te stellen en er een universeel verhaal van te maken – zelfs als we mijn personage van heel dichtbij volgen.”
Tekenen als vertelmiddel, niet als doel
Garin benadrukt dat haar werk altijd begint met tekst. “Ik gebruik tekeningen alleen om te ondersteunen wat ik wil vertellen. Ik hou ervan om verhalen te vertellen, en toevallig kan ik ook tekenen, wat handig is – maar dat is geen doel op zich.” Toch daagt het visuele aspect haar uit om verder te gaan dan woorden. “Het maakt me erg creatief; ik vind het geweldig om alle visuele mogelijkheden die tekenen biedt te verkennen, om verder te gaan dan woorden. Stripverhalen hebben de unieke eigenschap dat ze stilte kunnen weergeven, in tegenstelling tot een roman.”
De kunst van het rust nemen
Zoals elke kunstenaar kent Garin periodes van creatieve stilstand. “Soms moet je accepteren dat je de verkeerde richting bent ingeslagen. Dat is vaak het geval als je vastloopt.” Haar oplossing? “Door helemaal opnieuw te beginnen.” “Ook heb ik geleerd dat het niet erg is als ik niet kan werken, als ik inspiratie of concentratie mis. Het is tijdelijk. Meestal is het een teken dat ik me niet goed voel, mentaal of fysiek, en dat ik rust nodig heb. Dat accepteren is niet makkelijk, maar het is wel het meest effectief. Niet creëren is een integraal onderdeel van het creatieve proces. Je moet het echte leven leven om het vervolgens te kunnen vertellen – en niet alleen opgesloten zitten in je atelier.”
Vrijheid als ultieme ambitie
Naast haar werk als illustrator en scenarist koestert Garin ook kleine gelukjes: de dynamiek van de stad verkiest ze boven de rust van de natuur, dessert boven voorgerecht, en digitaal werken boven papier en potlood. Maar haar grootste wens is fundamenteel: “Het antwoord is in beide gevallen hetzelfde: vrij zijn. Vrij zijn in je keuzes is het meest waardevolle dat je kunt wensen in het leven.”