Ik ben een kathaar

‘Op het houten kaftje van mijn boek heb ik de naam gegrift van een god die wij allemaal dagelijks ervaren, maar die niemand erkent. Zijn naam? Ergo sum. ‘Ik ben’. Bij het optekenen van deze woorden besef ik zeer goed dat, als mijn boek in handen valt van één van die duivelse monniken die goede zielen verbranden, ik ook op de brandstapel beland. Dan is het maar zo. Dat weerhoudt er mij niet van verder te schrijven om die vreselijke angst te onderdrukken, die angst voor het niets, die me verlamt sinds ik mijn geheugen verloor. Ik doe mijn uiterste best om iets te vinden van mijn andere, verloren gegane, leven, maar niets komt terug. Behalve die droom van een valk die naar het licht vliegt. Wie ben ik echt?... Een  denkende schim. Een deerniswekkende ziel. Verloren in een deerniswekkende wereld.’

Einde van deze knappe historische reeks, gebaseerde op de interessante geschiedenis van de Katharen!