Razoark

Traurig, onze koning, heeft ons altijd behoed, soms tegen onze eigen wil in, voor degeneratie, de ontaarding die rasvermenging heet. Wie kan hem dat ten kwade duiden? Maar toen jouw moeder in het kraambed stierf, hoewel ze onvruchtbaar was, kon ik mij er niet toe brengen te doden wat er mij restte van haar, wat mij nog restte, te doden. Ewïlnir moge mij doodbliksemen, ik heb zijn wet – en die van Traurig – met voeten getreden. Ik ben met jou gevlucht in dit vervloekte woud waar ik je heb opgevoed. Maar nu zijn ze ons op het spoor. Binnen enkele dagen, misschien enkele uren, staan ze voor onze deur.

Vervolg van deze sfeervolle fantasyreeks, die zich afspeelt in een rijk universum